»درخواستهای سرمایه گذاران خارجی بمنظور پذیرش، ورود، بکارگیری، خروج سود و سرمایه در چارچوب قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی می بایست صرفاً به سازمان سرمایه گذاری تسلیم و از آن طریق اقدام گردد. (ماده 5 قانون(.
»هـر گـونه تغییر در نـام، نشـانی، شکل حقوقی و تابعیت سرمایه گذار خارجی و تغییرات بیش از 30 درصد در مـالکیت وی مـی بایست تـوسط سرمایه گــذار خارجــی به اطلاع سازمان رسانده شود.(ماده 33 آئین نامه).
»چـنانچه سـرمـایـه گـذار خارجی قصد واگذاری سرمایهگذاری خود به سایر سرمایهگذاران را داشته بـاشد ضروریست سازمان سرمایهگذاری را مطلع نماید. درصورت واگذاری به سرمایهگذاری خارجی دیگر ضروریست اقدامات لازم درخصوص موافقت هیأت و اخذ مجوز از طریق سازمان معمول گردد. (ماده 10 قانون).
»کلیه درخواستهای سرمایهگذار خارجی در موارد انتقال سود، سرمایه و عایدات ناشی از افزایش ارزش سرمایه موضوع قانون میبایست مستند به گزارش موسسه حسابرسی عضو حسابرسان رسمی ایران به سازمان ارائه گردد. (مواد 22 و 23 آئین نامه).
»ظرف مدت تعیین شده در مجوز سرمایهگذاری خارجی که معمولاً 6 ماه است، سرمایهگذار موظف به وارد نمودن بخشی از سرمایه به کشور برای اجرای طرح مصوب میباشد. در صورت عدم ورود سرمایه ظرف مدت مذکور و به منظور ممانعت از ابطال مجوز صادره ضروری است سرمایهگذار دلایل و توجیهات لازم را برای تمدید مدت اعتبار مجوز به سازمان ارائه نماید. (ماده 32 آئین نامه).
»سرمایهگذار خارجی موظف است ورود سرمایههای خود را از جمله سرمایه نقدی و غیرنقدی در چارچوب مجوز سرمایهگذارخارجی صادره به سازمان سرمایهگذاری اعلام نماید تا در سازمان به ثبت رسیده و تحت پوشش حمایتی قانون تشویق و حمایت سرمایهگذاری خارجی قرار گیرد. عدم ثبت سرمایههای وارده در سازمان به معنای عدم پوشش قانونی و حمایتی به سرمایههای مذکور میباشد. (ماده 11 قانون و ماده 24 آئین نامه).
»ایرانیانی که قصد دارند با سرمایه منشأ خارجی در ایران سرمایهگذاری و تحت پوشش قانون تشویق و حمایت قرار گیرند میبایست در خارج از کشور فعالیت اقتصادی و تجاری داشته و مستندات مربوطه را به سازمان سرمایهگذاری ارائه نمایند. (ماده 5 آئین نامه).
»پذیرش سرمایهگذاری خارجی در بنگاهها و شرکتهای اقتصادی موجود ایرانی (خرید سهام) مشروط به ایجــاد ارزش افــزوده در واحـــد اقتصــادی مورد نظــر پس از خــرید سهــام میبــــاشد. (مـاده 7 آئین نامه).